វិទ្យាសាស្រ្ត ៖ ការគេងមមើ គឺជាជំងឺមួយប្រភេទ ដែលធ្វើឲ្យមនុស្សក្រោកឡើង និង ធ្វើសកម្មភាព ក្នុងខណៈពេលដែលពួកគេ កំពុងគេងលក់ ។ ជាធម្មតា ការមមើកើតឡើង នៅពេលដែលមនុស្ស គេងលង់លក់ ។ អ្នកមមើ មិនអាចចងចាំ នូវសកម្មភាព ដែលខ្លួនបានធ្វើឡើយ ។ មួយវិញទៀត ការមមើជាធម្មតាកើតឡើង ចំពោះក្មេងចាប់ពីអាយុ១២ឆ្នាំឡើងទៅ។

ហេតុអ្វីបានជាអ្នកគេងមមើ? កត្តាដែលជាប់ទាក់ទងទៅ នឹងការគេងមមើ របស់អ្នកមាន៣ កត្តាខុសៗគ្នា។ កត្តាទាំងនេះរួមមាន ហ្សែនពីកំនើត បរិស្ថាន និង ការប្រើប្រាស់ឪសថ ។

កត្តាហ្សែន

ការគេងមមើភាគច្រើន តែងកើតឡើង ទៅលើកូនភ្លោះ និង វាមានឪកាស នៃការកើតជំងឺនេះលើស១០ដង ប្រសិនបើនៅក្នុងក្រុមគ្រួសារ របស់អ្នកធ្លាប់មានអ្នកគេងមមើ។

ដូច្នេះហើយកូនចៅជំនាន់ក្រោយ របស់អ្នកអាចទទួល បាននួវហ្សែនប្រភេទនេះ ដែលវាអាចនាំឲ្យកើតមានការមមើ។ កត្តាបរិស្ថាន កត្តាដែលនាំឲ្យមនុស្ស គេងមមើមានដូចជាៈ

-ការលេបថ្នាំមួយចំនួនដូចជាប្រភេទថ្នាំ ហាយណូទិច (hypnotics) ដែលជាថ្នាំជួយឲ្យគេងលក់ , ថ្នាំ neurolepticsដែលជាថ្នាំព្យាបាលជំងឺសសៃប្រសាទ ,ថ្នាំ stimulants ដែលជាថ្នាំជំនួយកំលាំង និង ថ្នាំ antihistamines ដែលព្យាបាលជំងឺអាឡាក់ស៊ីជាដើម។

តើអ្នកគួរដោះបញ្ហាមួយនេះ ដោយរបៀបណា?

វិធីខាងក្រោមនេះអាចជួយអ្នកបានៈ ០១.ថតសំលេងទុកនៅពេល ដែលការគេងមមើបានកើតឡើង។ បន្ទាប់មកកត់ចំនាំម៉ោង ដោយនៅពេលដែលជិត ដល់ម៉ោងដែលអ្នកមមើ ចាប់ផ្តើមចេញសកម្មភាព ត្រូវដាស់គេឡើងមុនពេល១៥នាទី ដើម្បីកុំឲ្យសកម្មភាព មមើនោះកើតឡើងទាន់។

០២. ជូនអ្នកដែលមានអាការគេមមើទៅជួបជាមួយគ្រូពេទ្យ ដើម្បីពិគ្រោះ និងដោះស្រាយអំពីបញ្ហានេះ។ ០៣. ត្រូវឲ្យអ្នកជំងឺគេងឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ និង រៀបចំពេលលាគេងឲ្យបានទៀងទាត់ ។ ការអនុវត្តន៏ តាមវិធីខាងលើនេះអាចជួយឲ្យ អ្នកចាកចេញ ពីបញ្ហាគេងមមើនេះបាន ។ ដោយ៖ ហង្ស សុបញ្ញា