ជាមួយនឹងរឿងទាំង ៤ នេះ មិនបាច់និយាយបំភ្លើស ព្រោះតែចង់ឱ្យគេស្ញើចសរសើរនោះឡើយ និយាយឱ្យស្មោះ និយាយការពិត ទើបមឱ្យជីវិតបានរីកចម្រើន និងសម្បូរសប្បាយ។ ការនិយាយបំភ្លើសពីអ្វីដែលជាការពិត នឹងនាំឱ្យកើតបញ្ហា សោកស្ដាយទៅថ្ងៃមុខ។

១. កុំបំភ្លើសការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់អ្នក

មនុស្សជាច្រើនត្រូវបានប៉ះពាល់ដោយការខិតខំរបស់ខ្លួនឯង ហើយធ្លាក់ចូលក្នុងវង់នៃការអាណិតខ្លួនឯង។ មនុស្សគ្រប់គ្នាដឹងថា នេះគឺដោយសារតែចក្ខុវិស័យមានកំណត់របស់មនុស្សម្នាក់ៗ។ ការខិតខំប្រឹងប្រែងខ្លួនឯងខ្លាំងពេក មិនត្រឹមតែវាយតម្លៃខ្លួនឯងលើសលទ្ធភាពប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងមើលស្រាលអ្នកដទៃទៀតផង។

មិនថាអ្នកក្រោកពីព្រលឹមប៉ុនណាទេ តែងតែមានអ្នកដែលក្រោកមុនអ្នក មិនថាអ្នកចូលគេងយប់ជ្រៅប៉ុនណាទេ ក៏នៅតែមានអ្នកចូលគេងយឺតជាងអ្នកទៅទៀត។ ក្នុងជីវិតនេះ មានតែអ្នកដែលខំប្រឹងជាងអ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ ទើបអាចឈ្នះនៅទីបញ្ចប់។ មាគ៌ាឆ្ពោះទៅរកភាពជោគជ័យ គឺមិនអាចទៅដល់បានទេ។ ចាត់ទុកការងារលំបាកជាទម្លាប់ ហើយអនុវត្តវាដោយអត់ធ្មត់។

២. កុំបំផ្លើសការឈឺចាប់

ក្នុងជីវិតគ្មានឧបសគ្គណាដែលមិនអាចជម្នះបានទេ ប៉ុន្តែការជម្រុញចិត្តដើម្បីជម្នះឧបសគ្គ គឺស្ថិតនៅក្នុងខ្លួនអ្នកផ្ទាល់។ នៅក្នុងពិភពលោកនេះ តែងតែមានទុក្ខព្រួយដែលរារាំងយើង ហើយមានការសោកស្ដាយ ដែលយើងមិនអាចបំភ្លេចបាន។ មនុស្សខ្លះអាចរស់នៅយ៉ាងសុខស្រួលក្នុងភាពច្របូកច្របល់ អ្នកខ្លះមិនអាចរស់តែម្នាក់ឯងក្នុងទុក្ខលំបាកបានទេ។

៣. កុំបំផ្លើសអតីតកាល

នៅលើផ្លូវជីវិត ប្រាកដជាមានរឿងខុសប្រក្រតី។ ការរស់នៅលើអតីតកាល នឹងនាំឱ្យបាត់បង់ការមើលទៅអនាគត ការផ្តោតទៅលើការសោកស្ដាយ នឹងធ្វើឱ្យមានការលំបាកក្នុងការសម្រាក ។ អ្វីដែលរំខានយើងមិនមែនជាអ្វីដែលយើងបាត់បង់នោះទេ ប៉ុន្តែជាចំណងក្នុងចិត្តដែលយើងមិនអាចបោះបង់ចោល។ អ្នកដឹងទេថា អ្នកកាន់តែស្ដាយក្រោយ ការឈឺចាប់កាន់តែកើនឡើង។ ចូរដោះលែងខ្លួនឯងចេញពីការសោកស្តាយ ហើយកុំបណ្តោយឱ្យអ្វីដែលអ្នកមានឥឡូវក្លាយទៅជាការសោកស្តាយទៅថ្ងៃអនាគត។

៤. កុំបំភ្លើសការថប់បារម្ភ

ក្នុងជីវិតនេះ មានស្ថានភាពកើតឡើងជាញឹកញាប់ សន្មតថាអ្នកមិនដឹងអ្វីមុននឹងនិយាយ។ មុនពេលប្រឡង អ្នកស្រមៃជានិច្ចថាសំណួរមិនអាចដោះស្រាយបាន។ មុនពេលធ្វើដំណើរ អ្នកតែងតែបារម្ភអំពីការខកជើងហោះហើររបស់អ្នកនៅថ្ងៃស្អែក។ ការគិតច្រើនពេក នឹងមិនត្រឹមតែធ្វើឱ្យអស់ថាមពលរបស់អ្នកប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាក៏នឹងប៉ះពាល់ដល់សមត្ថភាពបច្ចុប្បន្នរបស់អ្នក ក្នុងការធ្វើសកម្មភាពផងដែរ ហើយនឹងនាំទៅរកលទ្ធផលដែលមិនពេញចិត្ត៕