ដូនតាយើងមានពាក្យមួយឃ្លាពោលថា៖ «កាលណាដើមឈើបៃតង ស្លឹកក៏បៃតង បើមាតាបិតាមានចិត្តសប្បុរសនឹងផ្តល់គុណធម៌ដល់កូនចៅ» ទទួលបានពរជ័យបន្ថែមទៀត តែការរស់នៅដោយគ្មានស្តង់ដារ មិនធ្វើអ្វីសោះ បង្កឲ្យមានឥទ្ធិពលអាក្រក់ជាច្រើន ប្រាកដជាបំផ្លាញសុភមង្គលដល់កូនចៅជំនាន់ក្រោយ។

១.បើមើលងាយអ្នកក្រ កូនចៅជំនាន់ក្រោយក៏នឹងក្លាយទៅជាអ្នកក្រដែរ៖ មនុស្សយើងមួយចំនួនចូលចិត្តប្រើអាកប្បកិរិយា កាយវិការ និងពាក្យសម្ដីមិនពិរោះស្តាប់ទៅមើលងាយ។ ការមើលងាយអ្នកក្របែបនេះនឹងសាបព្រោះ "សំណាងអាក្រក់" សម្រាប់មនុស្សជំនាន់ក្រោយ។ បើតាមហេតុនិងផល កាលណាយើងមើលងាយអ្នកក្រកាន់តែខ្លាំង កូនចៅយើងកាន់តែក្រ។ ដូច្នេះហើយ បើអ្នកមានសំណាងក្លាយជាអ្នកមាន អ្នកត្រូវតែ បន្ទាបខ្លួន សុភាពរាបសារ និងរៀនគោរពអ្នកទន់ខ្សោយ។ ធ្វើដូច្នេះ អ្នកនិងកូនចៅរបស់អ្នកនឹងទទួលបានការគោរពបន្ថែមទៀត។

២.អ្នកដែលខ្វះសីលធម៌ ទោសនឹងត្រូវធ្លាក់ទៅលើកូនចៅរបស់ខ្លួន៖ ពេលទាក់ទងជាមួយមនុស្ស យើងត្រូវចេះបត់បែន ធ្វើខ្លួនឱ្យត្រូវ និងចុះសម្រុងគ្នា ហើយត្រូវឱ្យគុណធម៌មានអាទិភាព។ ថ្ងៃនេះអ្នកខ្លាំង អ្នកអាចធ្វើបាបអ្នកដទៃ ប៉ុន្តែថ្ងៃស្អែកអ្នកអាចនឹងខ្សោយ អ្នកលែងមានកម្លាំង អ្នកលែង "មានខ្នង" តើអ្នកអាចរស់នៅបានសុខទេ? ដូច្នេះហើយ ត្រូវរស់នៅដោយមានក្រមសីលធម៌ គិតមុខ គិតក្រោយ កុំធ្វើបាបអ្នកដទៃ បើមិនដូច្នោះទេ កូនចៅ ចៅជំនាន់ក្រោយរបស់អ្នកនឹងត្រូវទទួលទោសជំនួសអ្នក។

៣.បរិយាកាសគ្រួសារមិនល្អនឹងធ្វើឱ្យខូចបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់កុមារ៖ បរិយាកាសរស់នៅនឹងបង្កើត និងបំពេញបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់មនុស្សទាំងមូល។ កូនធំឡើងដោយក្តីស្រលាញ់ គ្រួសារមានសុខសន្តិភាពល្អ គ្មានការឈ្លោះប្រកែកគ្នា បុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់កូននឹងធំឡើងមានភាពចុះសម្រុងគ្នា សុភាពរាបសារ។ ផ្ទុយទៅវិញ ប្រសិនបើកូនធំឡើងក្នុងគ្រួសារដែលមានសម្លេងរំខាន តែងតែឈ្លោះប្រកែក និងជេរប្រទេច នោះនិស្ស័យរបស់កូននឹងក្លាយទៅជាឃោរឃៅ ហើយបុគ្គលិកលក្ខណៈល្អរបស់គាត់អាចនឹងមានការខូចទ្រង់ទ្រាយ។ ដូច្នេះក្នុងនាមជាមាតាបិតា អ្នកគួរបង្កើតបរិយាកាសក្នុងគ្រួសារដែលមានភាពសុខដុមរមនាសម្រាប់កូនៗ ភាពសុខដុមរមនាក្នុងគ្រួសារនឹងជួយកូនឲ្យឈានទៅរកផ្លូវត្រូវក្នុងជីវិត៕