ទោះបីជាមានការតម្រង់ទិសរបស់ពួកគេឆ្ពោះទៅកាន់សហរដ្ឋអាមេរិក និងអឺរ៉ុបខាងលិចក៏ដោយ ក៏ប្រទេសហ្វាំងឡង់ និងស៊ុយអែតបានមាននូវហានិភ័យដែលថា ការការពារសន្តិសុខជាតិរបស់ពួកគេត្រូវបានធ្វើឲ្យល្អបំផុត ដោយការនៅក្រៅអង្គការសន្ធិសញ្ញាអាត្លង់ទិកខាងជើង ឬហៅកាត់ថា អង្គការណាតូ (NATO)។

ប្រទេសទាំង២ មានបំណងចៀសវាងការរំខានដល់តុល្យភាពយោធា នៅក្នុងតំបន់សមុទ្របាល់ទិក និងបង្កហេតុជាមួយរុស្ស៊ី។ ប៉ុន្តែការលក្ខខណ្ឌនោះត្រូវបានបោះបង់ចោល បន្ទាប់ពីការលុកលុយរបស់រុស្ស៊ីលើអ៊ុយក្រែន ដោយបានជំរុញឲ្យប្រទេសអឺរ៉ុបខាងជើងទាំង២ ចូលរួមសម្ព័ន្ធភាព ដែលការសម្រេចបែបនេះ គឺជារៀបចំត្រៀមទប់ទល់នឹងប្រធានាធិបតីរុស្ស៊ី Vladimir Putin និងផែនការរបស់លោក ក្នុងការពង្រីកឥទ្ធិពលរបស់ទីក្រុងមូស្គូ។

មុនអនុវត្តកិច្ចការនេះ ប្រទេសទាំង២ បានធ្វើសមយុទ្ធយោធាជាមួយអង្គការណាតូ និងចែករំលែកការស៊ើបការណ៍សម្ងាត់ជាច្រើនឆ្នាំ។ ប្រទេសទាំង២ ក៏ជាផ្នែកនៃកម្មវិធីភាពជាដៃគូដើម្បីសន្តិភាពរបស់សម្ព័ន្ធភាព ដែលជំរុញកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ ហើយរួមជាមួយអ៊ុយក្រែន ស្ថិតក្នុងចំណោមកម្មវិធីលើកកម្ពស់ឱកាសដៃគូចំនួន៦ ដែលបង្កើតបាននូវ «ការរួមចំណែកយ៉ាងសំខាន់ជាពិសេស ចំពោះប្រតិបត្តិការរបស់អង្គការណាតូ»។

តែទោះមានកិច្ចសហប្រតិបត្តិការនានាជាមួយអង្គការនេះ ក៏ប្រទេសទាំង២មិនបានចូលរួមក្នុងសម្ព័ន្ធភាព នៅមុននេះដែរ ដោយសារហេតុផលប្រវត្តិសាស្ត្រ។ ហ្វាំងឡង់បានចំណាយពេល ១០៦ឆ្នាំចាប់តាំងពីទទួលបានឯករាជ្យភាព ដោយការរស់នៅយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្នជាមួយប្រទេសជិតខាងរុស្ស៊ី ដែលមានព្រំដែនជាប់គ្នាប្រហែល ១.៣០០គីឡូម៉ែត្រ។

ជារួម ការមានហ្វាំងឡង់ និងស៊ុយអែតក្នុងសម្ព័ន្ធភាព អាចធ្វើឲ្យកាន់តែមានភាពងាយស្រួល ក្នុងការរក្សាស្ថិរភាពសន្តិសុខនៃតំបន់ ជុំវិញសមុទ្របាល់ទិក និងការពារប្រទេសសមាជិកអង្គការណាតូ ដែលមានអេស្តូនី ឡាតវី និងលីទុយអានី។ ប្រទេសទាំង២ មានកម្លាំងយោធាបំពាក់ដោយឧបករណ៍ទំនើប ដែលត្រូវគ្នាជាមួយសម្ព័ន្ធមិត្ត ខណៈពេលដែលព្រំដែនដ៏វែងរបស់ហ្វាំងឡង់ជាមួយរុស្ស៊ី គួរតែអាចឲ្យសម្ព័ន្ធភាពនេះ កែលម្អការឃ្លាំមើលប្រទេសជិតខាងដ៏ធំនេះ នៅភាគខាងកើត៕

https://www.straitstimes.com/world/europe/how-russia-pushed-finland-and-sweden-to-join-nato