បំណុលទាំង ៤ យ៉ាងនេះ មិនថាអ្នកក្រ ខ្វះខាតយ៉ាងណាទេ ត្រូវតែសងតាមលទ្ធភាពដែលមាន សងបានប៉ុនណាយកប៉ុណ្ណឹង កុំជំពាក់ឱ្យសោះ បើអ្នកអាចធ្វើបាន អ្នកនឹងមានសំណាងកាន់តែច្រើន។

១. បំណុលគ្រួសារ

ក្នុងចំណោមអំពើល្អរាប់រយ អំពើល្អគ្រួសារ គឺស្ថិតនៅលំដាប់ទីមួយ។ បើមនុស្សម្នាក់មិនអាចតបស្នងគុណឪពុកម្តាយបានទេ នោះមនុស្សនេះពិតជាអាត្មានិយមខ្លាំងណាស់ មិនចេះស្រឡាញ់អ្នកណាឡើយ។ បើមនុស្សគ្រប់រូបត្រូវគ្រប់គ្រងដោយច្បាប់ សង្គមនេះនឹងមានភាពវឹកវរ។ ព្រោះនៅលើលោកនេះមិនដែលមានច្បាប់ល្អឥតខ្ចោះនោះទេ។ មនុស្សគ្រប់គ្នាសម្លឹងមើលច្បាប់ផ្សេងៗគ្នាពីមុំផ្សេងៗគ្នា។

អ្នកអាចជំពាក់លុយបាន ប៉ុន្តែអ្នកមិនអាចជំពាក់គ្រួសាររបស់អ្នកបានទេ។ ដើមឈើចង់ស្ងាត់តែខ្យល់មិនឈប់ កូនចង់ចិញ្ចឹមតែឪពុកម្តាយលែងមានជីវិត។ មានតែអ្នកដែលមិនមានឱកាសវិលមករកអ្នកដែលមានចិត្តស្មោះត្រង់អាចយល់ពីការឈឺចាប់នេះ។

២. បំណុលស្នេហា

សម្រាប់មនុស្សភាគច្រើន រឿងដែលគេមិនអាចបំភ្លេចបានក្នុងជីវិតនេះ គឺប្រហែលជាការសោកស្ដាយពីអតីតកាល។ បំណុលស្នេហាតែងតែស្មុគស្មាញ ហើយមិនអាចសងវិញបានទេ។ បំណុលស្នេហាកាន់តែធំ វាកាន់តែពិបាក។ កាលណាអ្នកឆ្លងកាត់ផ្លូវនៃការស្វែងរកស្នេហាកាន់តែច្រើន អ្នកកាន់តែបាក់ទឹកចិត្ត ហើយផ្លូវខាងមុខកាន់តែពិបាក។ ក្នុងមួយជីវិតនេះ កុំទុកឱ្យខ្លួនឯងជំពាក់បំណុលស្នេហា។ ផ្កាច្រើនពេកនាំគ្រោះមហន្តរាយ ជីវិតខ្លីណាស់ ស្រលាញ់តែម្នាក់បានហើយ។ មនុស្សលាក់ពុតនឹងពិបាកមានការចងចាំល្អក្នុងជីវិតណាស់។

៣. បំណុលនៃការដឹងគុណ

យើងនឹងជួបរឿងជាច្រើនក្នុងជីវិត ហើយជួបមនុស្សផ្សេងៗគ្នា។ អ្នកនឹងជួបប្រទះបញ្ហាផ្សេងៗគ្នានៅដំណាក់កាលផ្សេងៗនៃជីវិត។ ការដោះស្រាយបញ្ហាពឹងផ្អែកលើគំនិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក ហើយក៏អាចត្រូវការជំនួយពីអ្នកដទៃផងដែរ។ បុគ្គលដែលមានចិត្តជួយក្នុងពេលអ្នកមានទុក្ខជាបុគ្គលដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ក្នុងជីវិតរបស់អ្នក។ ដូច្នេះហើយ សម្រាប់អ្នកដែលបានជួយ សូម្បីតែពាក្យអរគុណ ឬក្តីបារម្ភមួយគឺគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីបង្ហាញពីការដឹងគុណរបស់អ្នកចំពោះពួកគេ។ ផ្ទុយទៅវិញ បើគ្មានសូម្បីតែពាក្យអរគុណទេ មិនយូរមិនឆាប់ ពរជ័យរបស់អ្នកនឹងរលាយបាត់ ហើយអាក្រក់ជាងនេះ គ្មាននរណាចង់ជួយអ្នកទៀតទេ។

មនុស្សដែលមានប្រាជ្ញានឹងព្យាយាមឱ្យអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីតបស្នងនូវសេចក្តីសប្បុរសរបស់អ្នកដទៃ ខណៈដែលមនុស្សច្របូកច្របល់តែងតែរង់ចាំរហូតដល់ជីវិតផ្តល់ការព្រមានដល់ពួកគេ មុនពេលដែលដឹងថាគ្មានឱកាសដើម្បីសម្រេចវាទៀតទេ។ កុំជំពាក់អ្នកមានគុណរបស់អ្នក ការផ្តល់សេចក្តីសប្បុរស គឺជាការបណ្តុះដល់អ្នកដទៃ ហើយការតបស្នងសេចក្តីសប្បុរសគឺជាគុណភាពរបស់ខ្លួនឯង។

៤. បំណុលសីលធម៌

មានផ្លូវដែលបោះជើងទៅក្រោយមិនមានផ្លូវវិលវិញទេ។ មនុស្សម្នាក់ៗត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះជីវិតផ្ទាល់ខ្លួន។ អ្នកអាចជាអ្នកក្រ ប៉ុន្តែកុំបាត់បង់សតិសម្បជញ្ញៈ។ មានមនុស្សជាច្រើនដែលធ្វើការជ្រើសរើសខុស ដែលបន្សល់ទុកនូវស្នាមប្រឡាក់លើជីវិតរបស់ពួកគេ។ ភាពក្រីក្រមិនមានអ្វីខុសទេ ប៉ុន្តែការក្បត់មនសិការ និងការមិនគោរពសីលធម៌ ដើម្បីគេចចេញពីភាពក្រីក្រ គឺជាកំហុសដ៏ធំមួយ។ សីលធម៌គឺជាចំណុចសំខាន់បំផុតរបស់មនុស្ស និងជាគោលការណ៍នៅពេលធ្វើការ។ បើអ្នកជំពាក់គេ ទោះអ្នកដទៃឃើញឬអត់ ចិត្តអ្នកជាអ្នកដឹងច្បាស់បំផុត៕